Het normale leven begint

Nu mijn colleges zijn begonnen, ik mijn boeken serieus heb opengeslagen en ik eindelijk al mijn spullen heb uitgepakt, heb ik zowaar het punt bereikt waarop ik me niet meer een toerist voel hier, maar redelijk gesetteld ben als Cambridge student. Ik kijk dan wel nog steeds mijn ogen uit als een ander stukje van de stad weer nog mooier blijkt te zijn dan wat ik al kende, leer nog steeds heel veel nieuwe mensen kennen en blijf me verbazen over de tradities en gewoontes hier, maar toch, ik voel me al aardig thuis en ik heb het idee dat nu het 'normale' leven begonnen is.

Afgelopen vrijdag had ik mijn eerste college in Europees recht. De hoorcolleges hier zijn niet heel anders dan in Utrecht. Een professor die praat en een grote zaal vol studenten die luisteren. De colleges zijn hier wel korter, slechts 50 minuten, maar je hebt ze per vak wel meerdere keren per week. Ik heb ook het idee dat het hier meer mensen daadwerkelijk op komen dagen voor de colleges. Dat zou je ook wel verwachten gezien de vooroordelen over de studenten hier, maar van wat ik heb gehoord zullen deze aantallen (zoals Utrechtste rechtenstudenten gewend zijn) in de loop van de weken wel dalen. Voornamelijk bij de colleges die om 9 uur 's ochtends beginnen. We zullen zien.

Naast de hoorcolleges hebben we echter geen werkgroepen van 25 mensen zoals in Utrecht. We hebben hier supervisions met 1 professor en gemiddeld 3 studenten. Ik had vandaag de eerste voor jurisprudence (rechtsfilosofie) en ik maakte me toch wel een beetje zorgen, want je kan niet echt ontsnappen als je iets niet weet. Maar het viel mee gelukkig. Hij stelde ons niet echt directe vragen, maar liet ons meer een beetje meedenken. Nu was het ook de eerste van het jaar en hebben we nog geen hoorcolleges voor dit vak gehad, dus waarschijnlijk wordt het binnenkort wel lastiger.

Naast de colleges zijn ook de activiteiten van de verschillende societies begonnen. Ze hebben hier verenigingen voor werkelijk alles. Je kan alle denkbare sporten hier doen, ze hebben van alles op het gebied van theather en muziek en iedere studie heeft ook een eigen society. Verder hebben ze ze ook voor allerlei hobby's en thema's, van alles tot aan de Winnie de Pooh of de Pirate society.

Het leuke is wel dat vrijwel iedereen wel iets en vaak heel veel doet naast de studie via dit soort societies. Bijna iedereen die je spreekt doet wel een sport, zingt bij een koor of is bijvoorbeeld actief in de debatteer club. En vaak zijn dit niet dingen die je een avond in een week een uurtje doet. Bij de meeste dingen hier geldt als je het doet dan doe je het ook goed. Het koor van Christ's heeft bijvoorbeeld 3 repetities per week en zingt daarnaast bij de diensten in de kapel hier, debatteerwedstrijden kunnen regelmatig je hele weekend in beslag nemen en als je hier gaat sporten, dan wil je goed worden en winnen, dus dat betekent flink wat trainingen per week. Ook voor mij, want ik zit inmiddels in een van de twee beginners dames roeiteams van mijn college.

Ik had zelf voordat ik hierheen kwam al besloten dat ik wilde gaan roeien. Roeien is veruit de grootste sport hier en hoort echt bij de studentencultuur, daarnaast leek het me sowieso leuk om te proberen, dus hier was de perfekte kans. Na wat oefenen op de basistechniek heb ik afgelopen zaterdag voor het eerst in een 8+ geroeid en dat beviel goed en het ging ook al best goed gelukkig. De rivier de Cam is ook heel mooi en het is heel grappig om het eerste stuk alleen maar langs 'Boat Houses' van andere colleges te komen. Ieder college heeft zijn eigen roeiclub namelijk. Gisteren hebben we gehoord met wie we in een boot komen en onze postitie en blijkbaar deed ik iets goed, want ze hebben me op de plek gezet waar je geen andere roeier voor je hebt en dus het ritme moet aangeven. Ik weet alleen niet of dit zo handig is, want ze weten nog niet dat ik totaal geen conditie heb. Maar goed, die conditie zal toch hard aan gewerkt worden. We gaan 3 keer per week op het water trainen en 1 keer op de roeimachines.
Ik heb er nu nog zin in, maar ik gok dat het binnenkort niet zo grappig meer is.

Matriculation

Een member of college ben je niet direct op de dag dat je hier aankomt of de dag dat je studie begint. Het is een bijzondere gebeurtenis om officieel lid te worden van je college, want je zult het blijven voor de rest van je leven. Cambridge zou Cambrdige dus niet zijn als een gebeurtenis als deze niet gepaard ging met de nodige tradities. Cambridge zou ook lang niet zo leuk zijn als gebeurtenissen als deze niet gepaard gingen met de nodige tradities.

Matriculation is hoe ze het officieel lid worden hier noemen. Dat komt van het latijnse woord voor de rol waar je hier vroeger je naam op moest schrijven en dan was je lid. Zo is ons verteld.

Het meest opvallende aan matriculation in de kleding die je draagt. Je draagt hier namelijk de traditionele gown. Een soort zwart gewaad wat je hier als student of, in een andere versie, als professor hier bij officiele gelegenheden hoort te dragen. Daaronder draag je als man een pak en als vrouw een witte blouse met zwarte rok (die niet te kort mag zijn uiteraard).

Alle eerstejaars, uitwisselingsstudenten (dat zijn er maar een paar) en masterstudenten die hun eerdere studie ergens anders hebben gedaan gaan in deze outfit met z'n allen op de foto. Dat zijn flink wat mensen op een foto, dus voordat iedereen netjes uitgelijnd en op alfabetische volgorde staat is het flink wat gedoe. Maar dan heb je ook wat.

Alle namen komen bij de foto in het register zodat alle leden terugtevinden zijn. Ik neem wel aan dat de foto die wordt bewaard een wat hogere resolutie heeft, want hier kan je vrij weinig mee natuurlijk.

's Avonds was er dan het Matriculation Dinner. Het diner waarvan mij verteld werd dat het het beste eten zou zijn wat ik hier in mijn tijd bij het college zou krijgen. Het was dan ook erg goed met dingen als zalm en eend en volop wijn. En het was in Formal Hall, de prachtige 16e eeuwse eetzaal die we hier in Christ's hebben. Dat was al een hele ervaring op zich natuurlijk.

Als laatste onderdeel van Matriculation was er dan nog het tekenen van het matriculation register. Je kreeg een formulier waarop je je gegevens moet controleren en nog wat dingen moest invullen. Onderaan moest je je geboortedatum invullen. Daarnaast was een kopje met datum van overlijden. Dit mochten we nog openlaten. Ik heb het formulier ondertekend en ben nu dus officieel en voor de rest van mijn leven lid van Christ's College.

Christ's College

Vandaag had ik een dagje vrij van alle introductie-activiteiten. De internationals hebben inmiddels wel ongeveer genoeg bijeenkomsten gehad en de gewone freshers komen vandaag en morgen aan, dus vanaf morgenmiddag staat mijn agenda weer helemaal vol met freshersweek activiteiten en bijeenkomsten, die variëren van tutorbijeenkomsten tot cubavonden en van punting tot Formal Hall dinners (uitleg over de laatste twee komt later wel).

Vanochtend scheen de zon, dus ik heb mijn kans gegrepen om wat foto's te maken van mijn college en voor de volledigheid heb ik ook wat foto's van mijn eigen kamer genomen.

Mijn college bestaat voornamelijk uit verschillende binnenplaatsen (courts) waar prachtige oude gebouwen omheen staan. First Court is de oudste en dus de eerste waar je binnenkomt via de hoofdpoort. Hier zijn ook en kapel en de mooie eetzaal, maar beide kon ik op dat moment niet in om foto's te maken, dus die komen nog.

Als je verder loopt over het pad (op het gras lopen is strikt verboden voor studenten, dat voorrecht hebben slechts de professoren) kom je bij de poort die je brengt naar (verassing) Second Court. Ook hier weer prachtige oude gebouwen en gras waar je niet op mag lopen.

 En Third Court, beetje hetzelfde verhaal weer.

 

Daarna wordt het wel anders. Er staan nog wel wat oude mooie gebouwen hier en daar, maar de laatste court is wat minder indrukwekkend helaas. De naam is dan ook niet Fourth Court, maar New Court en hieronder zie je wel waarom.

 

Nieuwbouw is iets waar ze niet zo goed zijn in Cambridge, zo is me bij meerdere colleges al opgevallen. Natuurlijk kan uitbreiding noodzakelijk zijn, maar enigszins in harmonie met de oude style bouwen is er helaas niet altijd bij. De tuin voor New Court is dan weer wel leuk trouwens. Dit is Darwins Garden. Hier hebben ze alle planten die hij in zijn reisverslagen heeft beschreven geplant (als ik het goed heb begrepen). Een standbeeld van Darwin zelf zit in het midden van de tuin op een bankje te genieten van alle eer die hij als belangrijkste oud-student van Christ's College (terecht) krijgt.

En dan mijn gebouw. Een erg schattige, sfeervolle en gezellige cottage aan de rand van de College Grounds. Normaal staan de auto's niet zo dicht voor de deur, maar de parkeerplaats is nogal overvol nu alle freshers aankomen.

Als je de juiste cijfercode intoetst mag je naar binnen en daar is het bewijs te zien dat ik hier echt woon.

Vervolgens mag je twee verdiepingen omhoog naar de zolder (pas op dat je je hoofd niet stoot tegen het schuine plafond bij de trap).

En dan kom je bij mijn kamer en die ziet er zo uit:

Tot zoverre een korte indruk van waar ik woon. Er zijn nog zo veel meer dingen om foto's van de maken dat ik later zeker nog wel meer zal laten zien.